عالشط
بنت قلبها يساع العالم الواسع
عمار بالفرح
بتتأمل فى بحر عنيف
فى البحر مركب
وفى المركب
جدع قلبه ما عرف الخوف
لكن برضو
ما عمر الفرح لو صدفة
عرفله طريق
يطير قلب البنّية
بياض نورس
وحرية عروسة بحر
يرفرف فوق قلوع مركب
مشافاش البر من مدّة
يودع شط دنيا عمار
ويرمى فى قلب متشقق من الأحزان
شوية فرح
تقوم تلقى المركب
اللى بالعافية شايل الجدع
اللى بالعافية شايل قلبه
اللى بالعافية شايل حزن
أكبر من بحور الأرض
غرق م الفرح
مستحملش
وبين موجتين
قوام مات الجدع مبسوط
هناك عالشط
بنت
مغروسة بحزنها فى الأرض
بتنوح وبتشاور لموج البحر
إيه الجمال ده بقى؟!
ردحذف..
احم
ردحذفمحاولات :)